به نکات زیر اشاره کرد:

         با تجزیه در حرارت زیاد که تبدیل به ذغال مشتعل می شود
         در محیط مرطوب و آلوده به خاک نرم خاصیت چسبندگی اش را از دست می دهد
         مقابل فشار و حلالها تغییر شکل می دهد.
        درجه نفوذ: برای تعیین میزان سختی قیر از آزمایش درجه نفوذ استفاده می کنند که در آن از یک سوزن استاندارد تحت بار 100 گرمی در مدت ۵ ثانیه به داخل قیر در دمای ۲۵ درجه نفوذ می‌کند. مقدار نفوذ برحسب دهم میلی متر درجه نفوذ نامیده می‌شود. هر چه درجه نفوذ کم تر باشد قیر سخت تر است.>
        درجه اشتعال: در درجه اشتعال گازهای متصاعداز آن، در نزدیکی شعله؛ مشتعل می شوند.>
        گرانروی : هر چه قیر روانی کمتری داشته باشد؛ خواص جامد بیشتری از خود نشان می دهد. واضح است در دماهای بالاتر روان تر است.>
        افت وزنی : در اثر تبخیر قسمتی از روغن‌ها و ترکیبات نفتی قیر دچار افت وزنی در دمای بالا می شود. این مشخصه نیز از خواص مهم قیر است.>
        درجه خلوص : می‌دانیم حلال قیر تترا کلرور کربن و سولفور کربن است. >بنابراین اگر نمونه‌ای از قیر را در هر یک از این مواد حل کنیم، ناخالصی‌های آن باقی می‌ماند و از آن جا درجه خلوص قیر را می‌توانیم تعیین کنیم. >
        درجه نرمی : دمایی است که در ان قیر از حالت جامد به مایع می رسد. درجه نرمی قیرهای معمولی حدود ۶۰ تا ۷۰ می‌باشد.>
        شکل پذیری یا انگمی : اگر نمونه‌ای از قیر با سطح مقطع ۱ سانتی متر مربع را با سرعت ۵ سانتی متر/دقیقه بکشیم، مقدار افزایش طول نمونه را قبل از پاره شدن خاصیت انگمی قیر گویند.>